Kaldırım taşları hep tek düze, sürü halinde yan yana, sessiz ve birbirinden habersizce.
Ağaçlar savrulur, yaprak döker, karakış gecelerinde binbir mevsimlerimin içinde bir bilmece,
Dışa vurmuş haykırışlarımın korsan cümleleri dökülür dilimde, isyanlarımla birlikte sipsinsice,
Elimde kalmış son biletimi tüketirken İstanbul sokaklarında, geçer bütün kurumuyla İETT,
Film şeridinin kareleri arasında kaldıkça özlemimden işkenceler içinde kıvranan binbir işkence,
Ben kiii, şimdi isyanları oynayan beyin hücrelerimle, İstanbulu özlüyorum hoyratça ve özlemle.
Denizsizliğimin acısıyla ezilirken, Üsküdar sokak isimlerinin bende bıraktığı efsunları içinde,
İstanbulumla binbir gece hasbihali yaparım, mehkika sultana aşık yedi gencin hayallerinde. (daha&helliip;)
:: Archive for Aralık 2nd, 2007
Aralık 2nd, 2007 | in Anı & Günce | Yorum Yapin
Dün tembellik psikolojisinin temellerinden bahsetmiştik. Bu bir nevi hayatı yaşama biçimi, olayları algılama ve çözümleme bakış açısıydı aslında. Eleştirdiğimiz ve şiddetle ve sürekli olarak mücadele ettiğimiz bir bakış açısı aynı zamanda. Hani hep anlatılan bir hikaye vardır. her biri, biri, hiçbiri, birisi, herhangi biri nin hikayesi. Bunu da sonraki başka bir yazımda dile getiririm.
Etiketler: bilinçlenme, hayat, insan, İş yaşamı, Kültür ve Sanat, psikolojiX sosyoloji, tembellik, Toplum, Yaşam