Kadın selam dedi adama ve oturur oturmaz bacağını uzatıverdi adamın önüne…
Aslında onun selam deyişi, paylaşımcılığının, gün içindeki yoğunluğunun ardından bir yorgunluk nefesiydi.
Gecikmeksizin "selam" dedi adam. Her zamanki verilen selamlardan biriydi bu belli ki. O yüzdenadam bakmadı bile, başını kaldırıp ve işine koyuldu.
Vakit akşam üzeriydi…
Arada bir kalabalığın uğultusu içinde martı çığlıkları yükseliyordu.
Kadın işini iyi yapıyormuşsun dedi adama.
Adam da başını aşağı yukarı sallayarak onayladı sessizce. Kadın oturuyor olmanın ve de daha önce (daha&helliip;)
Etiketler: adam, ahmet fidan, bir boyacı öyküsü, bir yaşam kesiti, güncel hayat, kadın, öykü, pazar yazısı, tasavvuf, tıp, Yaşam