Yetmişli ve Seksenli Yılların Köylü Çocuğu ve Akıl Erdiremedikleri

Türkiye’de yaşayan kendime göre son mutlu nesil olarak hissederek gözlerimi kapattığımda göz kapaklarımın altındaki uçuk kaçık kahve renkli çocukluğumun hayalini kurdum uyku tutmayan gecemin birinde. (daha&helliip;)

Etiketler: günce, Yaşam

Bir zamanlar emlakçılar vardı…,

veeee bu emlakçıların camlarında satılık ve kiralık tabelaları birlikte ve kardeşçesine boy gösterirlerdi (daha&helliip;)

Etiketler: Ekonomi, günce, Yaşam

Üşüyordu Muhin Başkan Mamak Cezaevi’nin soğuk betonlarından.

Yıllarca yatıp hiç ceza almamış olmanın garabetiyle, utancıyla üşüyordu asıl.

Adaletin tecellisini beklemekten üşüyordu. Tecelli edemeyen etmeyen adaletin! 

Muhsin Başkan üşürken mamak cezaevinde betonlar fısıldamış mıydı ne, on yıllar sonra da üşüyeceğini. (daha&helliip;)

Etiketler: anı, günce

Bir destan yazılmış, bir kader çizilmiş,

Yüreği patlatan iman dolu insanlar, alevden tufanlar…

Kan fışkırmış yerden, ölüm dökülmüş gökten.

Günler geçmiş üstünden, yıllar kurutmuş destanın yapraklarını, asırlar beklemekte duygusuzlaşmaları…

Destan Çanakkale’de yazılmış, bıçağın kemiğe dayandığı raddede kıyama durulmuş.

Şehadete sevdalı yürekler ölümle birer oyunmuş. (daha&helliip;)

Etiketler: anı, anma, çanakkale, çanakkale ruhu, günce, kutlama, lirik

“Tırnak İçindeki Hayatlarımızın” dışındaki İç Sesi

Bakarsınız şöyle bir yüksekten çatılara. İster Çamlıca’dan, İster Atakule’den İsterse İzmir’in Varyan’ından. Buralardan bakınca hani biraz gönül okşar çatılar. Ya deniz görürsünüz, ya o yüksekliğin içinize doldurduğu gıcıkatıcı coşkusuyla toz pembe bakarsınız ister istemez.

Köy evleri veya iki üç katlı yarı ahşap evlerin çatıları olurdu eskilerde. derûni (daha&helliip;)

Etiketler: günce, hayat, Kent, kent psikolojisi, Toplum, Yaşam

Babama değerini sordum, “dünyalar kadar” dedi.

Dünyanın değerini sordum, “beş para etmez” dedi.

Neyin ne kadar değerinin olduğu, zamana, yere ve kişilere göre değiştiği toplumsal bir gerçektir. Bu gerçek evrensel bir gerçektir. Dün politikanın puslu zirvelerinde dolaşan bir dostla konuşurken onun parantez (daha&helliip;)

Etiketler: günce, hayat, Toplum, Yaşam

14 Şubat’ın 30 Şubat’a dönüşmesini ne çok isterdim oysa ki… Bu yazımı 30 Şubat’a armağan ediyorum. Bu serzenişimin nedeni bayanlardır. O kadar gün icat etmişler ki, neredeyse yılın bir ayı bayanlar için şu ya da bu şekilde özel gün haline gelmiş. Örneğin anneler gününü herkes bilir kutlar, ihmal edemez, ama babalar gününden insanların üçte ikisi habersizdir. (daha&helliip;)

Etiketler: günce, günlük, hayat, kutlama, sevgililer günü, Yaşam, yıldönümü

Hani bazen ardiyeye girer veya tavan arasına çıkar,  ateşli ateşli size lazım olan şeyi aramaya başlarsınız. Aslında aradığınız şeyin orada olduğunu bilmeseniz de en azından  bilmek istersiniz. Bu ümit ve hevesle biraz da oflaya puflaya. Derken çok uzun zamandır unuttuğunuz eşyalarınızı, terk ettiğiniz anılarıyla birlikte görürsünüz. Bazen de bir sandukça çıkar apansız karşınıza. Bir şevkle hemen aralarsınız (daha&helliip;)

Etiketler: çatı, ev, günce, Kent, Psikoloji, tavan, tavan arası, Toplum, Yaşam

Ayvalık sokaklarında dolaşıyorum. İnsanların hep bir ağızdan haykırdıkları slogan kulaklarımda çınlarken yine bir günümün içine doluşan hayat hikayeleri raksetti gözlerimin önüne.

Kalabalıklar arasından süzülürken kaldırımın kenarında, çöpün içinden kara bir şey atladı önüme hızlıca. Onun bana bakışıyla benim ona bakışım belki iki saniye sürse de uzunca dertleştik (daha&helliip;)

Etiketler: alık, Ayvalık, ayvalık tostu, balık, balık sürüsü, günce, hayat, insan, kalabalık, Siyaset, terörü lanet mitingi, Toplum, Yaşam

Kaldırım taşları hep tek düze, sürü halinde yan yana, sessiz ve birbirinden habersizce.
Ağaçlar savrulur, yaprak döker, karakış gecelerinde binbir mevsimlerimin içinde bir bilmece,
Dışa vurmuş haykırışlarımın korsan cümleleri dökülür dilimde, isyanlarımla birlikte sipsinsice,

Etiketler: günce, hayat, Yaşam