DÜŞÜNÜRÜM

Üç deniz arasında güzel yurdum;

Bakarım Toroslar'dan, Canikler'den,

Bozdağlar'dan denizlere.

Denizlerden daha derin bir karanlık,

Yere serdi bir yumrukta ışığı.

Çullandı üstümüze ölüm sıkıntısı,

Ve ateşin çorak kalıntısı.

Geç kaldı aşkın balı,

Hiç açmayacak olan çiçeklerin dallarıydık;

Baltadan öğrendik acı soğukları.

Kin güden bir el

Bağ bahçe demedi,

Ova, tepe, dağ demedi,

Hazırladı hain pusuları.

Kinin ve alçaklığın amansız yumruğu

Devirdi meşeleri,

Ezdi altın salkımları bağlarda;

Toz etti topraktan aldığımız taneleri.

Sildi süpürdü her şeyi hainliğin eli,

Denizin yıkadığı, rüzgârın okşadığı.

Ne varsa değerli

Bırakıldı kirin pasın içine.

Satıldı neyimiz var, neyimiz yoksa.

Durgun bir ırmağın kıyısındayım;

Güneşin günbatımında çizdiği

Ateşten fundaların karşısında.

Kıvrım kıvrım sokuluyor ırmak denize,

Duygulu göğünde yurdumun

Yok olmadan tek parça bir gül...

Oturmuş karanlığı düşünürüm;

Sürüp giden maviliklerde,

Ekin tarlalarında, zeytin bahçelerinde,

Tuzgölü'nde, Vangölü'nde,

Kızılırmak'ta, Sakarya'da,

Düşünürüm sürüp giden karanlığı.

Düşünürüm Türkiye'mi,

Irmaktan göle,

Çalıdan güle,

Denizden tuza,

Kavundan karpuza pazara çıkarılan

Düşünürüm güzel ülkemi.