GÜLSÜM

Gülsüm on beşinde henüz

Köşe başında takılmalar

Alaz yalaz bir gece

Tenhalara sinmiş bekler godoşu

Satılan küçük bir çocuk

Yazık!

Pencereleri yalıyor karanlık

İsyanlar duvarlara vururken

O yapmacık sahte gülücükler

Rutubet kokulu bir otel odası

İğrençliklere sahne burası

Dizilmiş sırada zamparalar

Çirkin bir tablo onun halleri

Haykırıyor hoyrat

Sübyan yüzünde boyalar

Gülsümü anlatıyor manzaralar

Satılık körpe bedeni

Yerlere savrulmuş

Solmuş gülleri

Çocuk yüzünde masum bakışlar

Ürkek.. serçe, yana kaçışlar

Yarım kalmış, güzel oyunlar

"Elma dersem çık, armut dersem çıkma"

Kulaklarında hala duruyor o bağırışlar

Mazi olmuş hatıralar
 

Ellerinde kınası olmayacak onun hiç

Beyaz gelinliklere bakacak vitrinlerde

Akşam evinde kocasını beklemeyecek

Çocukları cıvıl cıvıl etrafında koşmayacak

Karaları bağlayacak hep

Ağlayacak!

Aynalara vuracak hıçkırıklar

Aynalar paramparça!

Hep acı, hep keder!

Bitmez isyanları

Bu mu ona kader!

Söyleyin hey insanlar

Gülsüm daha on beşinde

Sermaye olmuş

Gülsüme yazık,

Gülsümlere de.